het moment
was
daar
eindelijk
zo naar uit
gekeken
uren
minuten
seconden
afgeteld
in spanning
in verdriet
in frustratie
in ellende
in het niet weten
om dan
toch je sprankel
te
zien
& te horen
ik deed
mijn
best om jou
je space te geven
open
te staan. voor
je verhalen.
& je vertelde ronduit
ik zag je sprankels
je blijdschap
voor al je ontmoetingen
vandaag
en geleidelijk
aan
kon ik meer
zakken
kon ik liefde voelen
zachtheid voelen
& hier & daar een glimps
van mezelf
van vandaag
laten
doorschemeren.
zoals laat op pad
laat naar buiten
nood aan eigen space
nood aan liggen
nood aan een babbel
een takje die mijn aandacht trok
waar ik me op kon focussen
met mijn mes bezig zijn
mijn duim gesneden
een boom nodig
om tegenaan
te zitten
het lied dat opborrelde
om 16u
om mijn eigen gebed te versterken
ik zat diep
héél diep
mijn liefste
ik heb alles weer gevoeld
omgewoeld
gevlucht, gerend
in gedachten
boos geweest
kreten van diep binnenuit
geschreeuwd
tranen van intens verdriet
ik
heb
ze
allemaal
ervaren
en nu voel ik
de rust
nu ben ik zachter
nu
hoor ik heerlijke
klanken
die meetrillen
die me verder sussen
én mijn liefste
dit alles wilde ik
verborgen houden
om jouw mooie
ervaringen de kans
te geven
jou er te laten zijn..
op jouw verjaardag
ik heb je liefde geproefd
je oprechtheid gevoeld
hoe welkom mijn gebed
vandaag bij jou
aanwezig
& welkom was
ik dank
je
dankje liefste
_TM
Geen opmerkingen:
Een reactie posten